Αντίσταση στην ινσουλίνη – αιτίες, συμπτώματα, διατροφή και θεραπεία. Πώς να καταπολεμήσετε την αντίσταση στην ινσουλίνη;

Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι μια όλο και πιο συχνή μεταβολική διαταραχή που σχετίζεται με την κακή λειτουργία του μεταβολισμού των υδατανθράκων στο σώμα. Προσβάλλει κυρίως νέους και μεσήλικες που είναι υπέρβαροι και έχουν προβλήματα με τη μείωση του βάρους. Στην αντίσταση στην ινσουλίνη παρατηρείται μείωση της ευαισθησίας των ιστών και των κυττάρων στην ινσουλίνη, την ορμόνη που είναι υπεύθυνη για τη διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων σακχάρου στο αίμα.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι αποτέλεσμα μιας κακής διατροφής στην οποία κυριαρχούν οι υδατάνθρακες με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη. Σημαντικό είναι ότι, αν δεν αντιμετωπιστεί, η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση, καθώς οδηγεί αναπόφευκτα στην ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2 και, επιπλέον, μπορεί επίσης να επηρεάσει την εμφάνιση άλλων ασθενειών. Ποια είναι τα συμπτώματα της αντίστασης στην ινσουλίνη; Πώς να διαγνώσετε την αντίσταση στην ινσουλίνη και πώς να την καταπολεμήσετε αποτελεσματικά;

Τι είναι η αντίσταση στην ινσουλίνη και πώς αναπτύσσεται;

Ακούμε όλο και περισσότερο για την αντίσταση στην ινσουλίνη ως ένα πιεστικό πρόβλημα υγείας που προκύπτει από έναν ανθυγιεινό τρόπο ζωής. Στην πραγματικότητα, η αντίσταση στην ινσουλίνη συνδέεται γενικά στενά με την κακή διατροφή και τον καθιστικό τρόπο ζωής. Πολύ συχνά, στην πραγματικότητα σχεδόν πάντα, συνοδεύεται από αδυναμία διατήρησης φυσιολογικού σωματικού βάρους και περίσσεια σωματικού λίπους, ιδίως στην περιοχή της κοιλιάς.

Τι είναι η αντίσταση στην ινσουλίνη; Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα, είναι απαραίτητο να κατανοηθεί ο μηχανισμός δράσης της ινσουλίνης και η επίδρασή της στα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που εκκρίνεται από το πάγκρεας, υπεύθυνη για τη σταθεροποίηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και την τροφοδοσία των κυττάρων και των ιστών με ενεργειακή ύλη υπό μορφή γλυκόζης. Επιπλέον, η ινσουλίνη εμπλέκεται επίσης στις μεταβολικές διεργασίες των πρωτεϊνών και των λιπών.

Μετά το γεύμα, οι υδατάνθρακες διασπώνται και στη συνέχεια απορροφώνται στην κυκλοφορία του αίματος από το πεπτικό σύστημα. Κατά συνέπεια, το επίπεδο γλυκόζης στο αίμα αυξάνεται. Στη συνέχεια απελευθερώνεται ινσουλίνη, με τη βοήθεια της οποίας η γλυκόζη μεταφέρεται από το αίμα στα κύτταρα σε όλο το σώμα. Ως αποτέλεσμα, το επίπεδο σακχάρου στο αίμα σταθεροποιείται.

Μια ορθολογική, ισορροπημένη διατροφή εξασφαλίζει την ισορροπία στο μεταβολισμό ινσουλίνης-γλυκόζης και την απουσία διαταραχών του σακχάρου. Το πρόβλημα αρχίζει να υφίσταται όταν υπάρχουν πάρα πολλοί υδατάνθρακες με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη στην καθημερινή μας διατροφή.

Αυτά διασπώνται ταχέως και απελευθερώνονται από το πεπτικό σύστημα στο αίμα. Το άμεσο αποτέλεσμα είναι η αύξηση της γλυκόζης στο αίμα σε αφύσικο επίπεδο.

Η αντίδραση σε αυτό το φαινόμενο είναι η έντονη απελευθέρωση ινσουλίνης, η οποία έχει ως αποστολή να ομαλοποιήσει το επίπεδο σακχάρου το συντομότερο δυνατό. Ένα μέρος της γλυκόζης εισέρχεται στους ιστούς του σώματος, αλλά το πλεόνασμα ωθείται στο ενεργειακό απόθεμα, τον λιπώδη ιστό.

Η αντίσταση στην ινσουλίνη αναπτύσσεται όταν, ως αποτέλεσμα των συνεχών ταχέων αυξήσεων του σακχάρου στο αίμα, απελευθερώνονται αυξανόμενες ποσότητες ινσουλίνης. Τελικά, τα κύτταρα του σώματός μας σταματούν να ανταποκρίνονται σωστά σε αυτήν, γίνονται όλο και πιο ανθεκτικά στην ινσουλίνη (εξ ου και η ονομασία αντίσταση στην ινσουλίνη). Τα κύτταρα δεν λαμβάνουν την κατάλληλη ποσότητα καυσίμου που απαιτείται για να λειτουργήσουν σωστά, τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα δεν πέφτουν, οπότε ο οργανισμός αυξάνει και αυξάνει διαδοχικά την έκκριση ινσουλίνης.

Η απώλεια της ευαισθησίας των κυττάρων στην ινσουλίνη οδηγεί σε αυξανόμενη υπερπαραγωγή της ορμόνης αυτής (υπερινσουλιναιμία), αλλά το επίπεδο γλυκόζης στο αίμα δεν μειώνεται καθόλου στα φυσιολογικά επίπεδα. Οι ανωμαλίες στο μεταβολισμό των υδατανθράκων αυξάνονται, με την πάροδο του χρόνου οι ρυθμιστικοί μηχανισμοί του οργανισμού εξαντλούνται.

Πρώτα αναπτύσσεται αντίσταση στην ινσουλίνη, η οποία στη συνέχεια μετατρέπεται σε προδιαβήτη και στη συνέχεια σε διαβήτη τύπου 2.

Ποιες είναι οι συνέπειες της αντίστασης στην ινσουλίνη; Σε ποιες ασθένειες μπορεί να οδηγήσει η αντίσταση στην ινσουλίνη;

Πρώτα απ’ όλα, η αντίσταση στην ινσουλίνη αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, αλλά και άλλων παθήσεων, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών παθήσεων.καρδιαγγειακά νοσήματα όπως η υπέρταση, η ισχαιμική καρδιοπάθεια, η αθηροσκλήρωση και το μη αλκοολικό λιπώδες ήπαρ.

Η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αποδυνάμωση του παγκρέατος και εξασθένιση της λειτουργίας του. Σχεδόν πάντα, η αντίσταση στην ινσουλίνη συνδέεται επίσης με το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία (διαδοχική ανάπτυξη τόσο του εξωτερικού λιπώδους ισ τούεξωτερικός λιπώδης ιστός, καθώς και το επικίνδυνο σπλαχνικό λίπος που βρίσκεται γύρω από τα εσωτερικά όργανα).

Οι συνέπειες της αντίστασης στην ινσουλίνη μπορεί επίσης να περιλαμβάνουν διάφορες μεταβολικές και ορμονικές διαταραχές, στειρότητα, σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, ουρική αρθρίτιδα, άπνοια ύπνου. Όπως μπορείτε να δείτε από τις πιθανές συνέπειες, η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι μια επικίνδυνη κατάσταση που δεν πρέπει να υποτιμάμε σε καμία περίπτωση.

Αντίσταση στην ινσουλίνη – συμπτώματα

Η αντίσταση στην ινσουλίνη οδηγεί σε μείωση της πρόσληψης γλυκόζης από τα κύτταρα και τους ιστούς, συμπεριλαμβανομένων των σκελετικών μυών, των ηπατικών κυττάρων ή του λιπώδους ιστού. Ο μεταβολισμός των υδατανθράκων, των λιπών και των πρωτεϊνών διαταράσσεται και η γλυκόζη δεν αξιοποιείται βέλτιστα από τα κύτταρα του σώματός μας.

Η μειωμένη ευαισθησία των κυττάρων στην ινσουλίνη οδηγεί σε υπεργλυκαιμία (περίσσεια γλυκόζης στο αίμα). Ο μεταβολισμός των λιπιδίων είναι επίσης διαταραγμένος. Όχι μόνο κυκλοφορεί στο αίμα μας περίσσεια ζάχαρης, αλλά και λιπαρών οξέων, υπάρχει επίσης αυξημένη συσσώρευση λιπώδους ιστού και συνεχής αύξηση βάρους.

Μερικές φορές η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι ασυμπτωματική, αλλά συνήθως μπορεί να αναγνωριστεί με βάση ορισμένα συμπτώματα.

Τα πιο κοινά συμπτώματα της αντίστασης στην ινσουλίνη

• ανάπτυξη του λιπώδους ιστού, γρήγορη και εύκολη αύξηση του βάρους, ιδίως στην περιοχή της κοιλιάς (με την πάροδο του χρόνου η σιλουέτα μας παίρνει το σχήμα ενός μήλου),
• πρόβλημα απώλειας βάρους παρά τη σωματική δραστηριότητα και τη διατροφή,
• υπερβολική όρεξη, κρίσεις αδηφάγου πείνας,
• αυξημένη επιθυμία για γλυκά,
• συχνοί πονοκέφαλοι,
• συχνή κόπωση, έλλειψη ενέργειας,
• διακυμάνσεις της διάθεσης,
• καταθλιπτικές διαταραχές,
• υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας (ιδίως μετά τα γεύματα),
• προβλήματα συγκέντρωσης,
• υπερβολικά υψηλή αρτηριακή πίεση,
• υπεριδρωσία,
• αυξημένα επίπεδα σακχάρου, χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων,
• δερματικά προβλήματα (σκούρα κεράτωση),
• αυξημένη συγκέντρωση ουρικού οξέος στο σώμα.

Αντίσταση στην ινσουλίνη – αιτίες, παράγοντες κινδύνου

Ποιοι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης αντίστασης στην ινσουλίνη; Ακολουθούν τα πιο σημαντικά:

• το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία λόγω της υπερβολικής ποσότητας ζάχαρης και λιπαρών στη διατροφή,
• διαιτητικά λάθη (π.χ. Σε αυτά περιλαμβάνονται: το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία που προκαλούνται από την υπερβολική ποσότητα ζάχαρης και λιπαρών στο μενού, διαιτητικά λάθη (π.χ. παράλειψη πρωινού, ακανόνιστα γεύματα, πολύ λίγα και πολλά γεύματα, πολλοί υδατάνθρακες με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη στο μενού, πολλά κορεσμένα και τρανς λιπαρά στο μενού),
• καθιστικός τρόπος ζωής, πολύ λίγη σωματική δραστηριότητα,
• χρόνιο στρες,
• χρόνια στέρηση ύπνου,
• γενετικό υπόβαθρο,
• ορισμένες ασθένειες (π.χ. ασθένεια Hashimoto),
• λήψη ορισμένων φαρμάκων (π.χ. στεροειδή, αντιβιοτικά, ορμονική αντισύλληψη).

Ο κίνδυνος αντίστασης στην ινσουλίνη είναι επίσης υψηλότερος σε άτομα που πάσχουν από ενδοκρινικά νοσήματα και σε γυναίκες που έχουν εμφανίσει διαβήτη κύησης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Αντίσταση στην ινσουλίνη – διάγνωση, δοκιμές

Εάν υποψιαζόμαστε ότι έχουμε αντίσταση στην ινσουλίνη, μπορούμε να ελέγξουμε μόνοι μας τα επίπεδα σακχάρου με ένα απλό μετρητή γλυκόζης, αλλά μπορούμε επίσης να πραγματοποιήσουμε ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις που θα μας επιτρέψουν να γνωρίζουμε οριστικά εάν έχουμε αντίσταση στην ινσουλίνη ή όχι.

Η βασική δοκιμασία που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση της αντίστασης στην ινσουλίνη είναι η λεγόμενη δοκιμασία φόρτισης γλυκόζης από το στόμα (OGTT), ή δοκιμασία ανοχής γλυκόζης από το στόμα, ή καμπύλη σακχάρου. Η εξέταση προσδιορίζει το επίπεδο γλυκόζης νηστείας και το επίπεδο γλυκόζης μετά τη λήψη διαλύματος νερού και γλυκόζης.

Άλλες εξετάσεις που πραγματοποιούνται για τη διάγνωση της αντίστασης στην ινσουλίνη είναι:

• κείμενο ανοχής στην ινσουλίνη,
• επίπεδα γλυκόζης νηστείας,
• επίπεδο ινσουλίνης νηστείας,
• Δείκτης HOMA-IR,
• γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη,
• λιπιδαιμικό προφίλ,
• Μέθοδος μεταβολικού σφιγκτήρα.

Αντίσταση στην ινσουλίνη – θεραπεία

Με βάση τα αποτελέσματα των εξετάσεων, ο γιατρός αποφασίζει αν ο ασθενής χρειάζεται φαρμακολογική θεραπεία ή αρκεί η αλλαγή του τρόπου ζωής για να μειωθεί ηεπίπεδα ινσουλίνης και γλυκόζης, αυξάνουν την ευαισθησία των κυττάρων στην ινσουλίνη και τελικά ομαλοποιούν τη γλυκαιμία.

Επομένως, το πιο σημαντικό στοιχείο για την αντιμετώπιση της αντίστασης στην ινσουλίνη είναι η διατροφή, στην οποία, πρώτον, περιορίζουμε τον αριθμό των θερμίδων που καταναλώνουμε καθημερινά, δεύτερον, εγκαταλείπουμε προϊόντα με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη και χρησιμοποιούμε προϊόντα με μέσο γλυκαιμικό δείκτη και χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη. Η δίαιτα θα μας βοηθήσει τόσο στη μείωση του σωματικού βάρους όσο και στη σταθεροποίηση της ισορροπίας γλυκόζης-ινσουλίνης.

Αντίσταση στην ινσουλίνη – διατροφή. Τι να τρώτε και τι να αποφεύγετε με αντίσταση στην ινσουλίνη;

Ο σκοπός της δίαιτας για την αντίσταση στην ινσουλίνη (δίαιτα με ινσουλίνη) είναι να αποτρέψει τις αιχμές του σακχάρου στο αίμα και έτσι να ομαλοποιήσει την έκκριση ινσουλίνης και να σταθεροποιήσει το σύνολο της ισορροπίας των υδατανθράκων στο σώμα. Ως εκ τούτου, στη διατροφή με αντίσταση στην ινσουλίνη, θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην ποσότητα και τον τύπο των υδατανθράκων.

Οι πιο επιβλαβείς, υπεύθυνοι για τις διαταραχές του μεταβολισμού ινσουλίνης-γλυκόζης, είναι οι υδατάνθρακες με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη και υψηλό γλυκαιμικό φορτίο, δηλαδή τα προϊόντα λευκού αλευριού, τα γλυκά, τα επεξεργασμένα τρόφιμα. Αυτά χωνεύονται πολύ γρήγορα και προκαλούν ταχεία και έντονη αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, οπότε πρέπει οπωσδήποτε να αποφεύγονται.

Από την άλλη πλευρά, συνιστώνται προϊόντα υδατανθράκων με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη και υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες (αφομοιώνονται αργά και δεν προκαλούν απότομες αυξήσεις στη γλυκόζη του αίματος). Με μέτρο, μπορούμε να επιλέξουμε προϊόντα με μέσο γλυκαιμικό δείκτη.

Να θυμάστε ότι τα προϊόντα με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά είναι επίσης κακά για εμάς. Αποφύγετε τα τηγανητά φαγητά, το γρήγορο φαγητό, τα λιπαρά κρέατα, τα λιπαρά κομμάτια κρέατος και τα προϊόντα με τρανς λιπαρά. Ως μέθοδο επεξεργασίας των τροφίμων, αντί για τηγάνισμα, επιλέξτε το βράσιμο, τον ατμό, το ψήσιμο χωρίς λίπος, το βράσιμο.

Προϊόντα που συνιστώνται στη διατροφή για την αντίσταση στην ινσουλίνη

• λαχανικά,
• όσπρια,
• κόκκους,
• καρύδια,
• προϊόντα ολικής άλεσης (π.χ. ψωμί ολικής άλεσης, ζυμαρικά ολικής άλεσης, καστανό ρύζι),
• πλιγούρι φαγόπυρου,
• πλιγούρι βρώμης,
• πλιγούρι πλιγούρι,
• πλιγούρι σπέλτας,
• πλιγούρι κριθαριού,
• κινόα,
• φρούτα (ιδίως εκείνα με χαμηλότερη περιεκτικότητα σε ζάχαρη και λιγότερο ώριμα),
• δημητριακά,
• πίτουρα,
• άπαχα κρέατα, ψάρια,
• άπαχα, καλής ποιότητας αλλαντικά,
• γαλακτοκομικά προϊόντα,
• αυγά,
• ελαιόλαδο και φυτικά έλαια καλής ποιότητας.

Κατά την προετοιμασία των γευμάτων, προσπαθήστε να μην μαγειρεύετε υπερβολικά το φαγητό (όσο περισσότερο μαγειρεύεται, τόσο υψηλότερος είναι ο γλυκαιμικός δείκτης του πιάτου). Τρώτε 5 γεύματα την ημέρα κάθε 3-4 ώρες. Τρώτε θρεπτικά πρωινά, μην τσιμπολογάτε ανάμεσα στα γεύματα.

Προϊόντα που απαγορεύονται στη διατροφή με αντίσταση στην ινσουλίνη

• λευκό ψωμί,
• γλυκά, κέικ, challahs, ντόνατς, γλυκά κουλούρια, κουλούρια βουτύρου,
• φρυγανισμένο ψωμί,
• προϊόντα από λευκό αλεύρι (π.χ. λευκά ζυμαρικά, ζυμαρικά, ζυμαρικά),
• έτοιμα ζαχαρούχα μίγματα μούσλι,
• γλυκά,
• παγωτό,
• μαρμελάδες,
• ζάχαρη,
• μέλι,
• πατατάκια, στικς και άλλα αλμυρά σνακ,
• στιγμιαία τρόφιμα (π.χ. στιγμιαίες σούπες),
• κατεψυγμένα έτοιμα γεύματα,
• γρήγορο φαγητό,
• έτοιμες σάλτσες,
• μικρά πλιγούρια,
• λευκό ρύζι,
• πολύ ώριμες μπανάνες,
• ζαχαρωμένα φρούτα,
• Τσιπς, ψητές πατάτες,
• πουρέ πατάτας,
• λιπαρά κρέατα και λουκάνικα,
• βαριές, αλευρώδεις σάλτσες,
• ζαχαρούχα επιδόρπια τυριών και γαλακτοκομικών προϊόντων, γιαούρτι με προσθήκη ζάχαρης.

Το είδος των υγρών που καταναλώνουμε είναι επίσης πολύ σημαντικό για την αντίσταση στην ινσουλίνη. Πρέπει να αποφεύγουμε τα ζαχαρούχα ποτά, τα σιρόπια φρούτων, τα ενεργειακά ποτά και το αλκοόλ. Θα πρέπει επίσης να είμαστε προσεκτικοί με τους χυμούς φρούτων που αγοράζουμε, επειδή συχνά περιέχουν ζάχαρη ή σιρόπι γλυκόζης-φρουκτόζης.

Πίνετε κυρίως μεταλλικό νερό (περίπου 1,5 – 2 λίτρα την ημέρα).

Εκτός από το νερό στην αντίσταση στην ινσουλίνη, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ποτά όπως:

• πράσινο τσάι, λευκό τσάι,
• μαύρο τσάι χωρίς ζάχαρη,
• καφέ χωρίς ζάχαρη,
• φρεσκοστυμμένοι χυμοί φρούτων και λαχανικών με χαμηλό ΓΔ,
• smoothies από μπλέντερ (κυρίως λαχανικά, με την προσθήκη δημητριακών ολικής αλέσεως με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, π.χ. λιναρόσπορος, πίτουρο, σπόροι chia).

Διαβάστε επίσης: Διαβητική διατροφή

Η σωματική δραστηριότητα αποτελεί σημαντικό παράγοντα στην καταπολέμηση της αντίστασης στην ινσουλίνη

Στην περίπτωση της αντίστασης στην ινσουλίνη, εκτός από την εισαγωγή μιας υγιεινής διατροφής χωρίς υδατάνθρακες με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη, είναι επίσης πολύ σημαντικό να εγκαταλείψετε τον καθιστικό τρόπο ζωής. Η έλλειψη άσκησης προάγει την ανάπτυξη διαβητικών προβλημάτων και, αντίθετα, η τακτική άσκηση συμβάλλει στην αύξηση της ευαισθησίας των κυττάρων στην ινσουλίνη και στην ομαλοποίηση των επιπέδων σακχάρου.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι μύες, όταν διεγείρονται για να εργαστούν, έχουν αυξημένη ανάγκη για ενέργεια, “χρειάζονται” καύσιμα με τη μορφή γλυκόζης.Γίνονται λιγότερο ανθεκτικοί στην ορμόνη που τους τροφοδοτεί με γλυκόζη, δηλαδή στην ινσουλίνη. Επομένως, αξίζει να ποντάρουμε στην τακτική σωματική δραστηριότητα, φυσικά σε οποιαδήποτε μορφή, ανάλογα με τις προτιμήσεις μας (π.χ. τρέξιμο, γυμναστήριο, πισίνα, δυναμικοί περίπατοι, ομαδικά παιχνίδια, ποδηλασία κ.λπ.).

Αν θέλουμε να απαλλαγούμε από την αντίσταση στην ινσουλίνη γρήγορα και αποτελεσματικά, αξίζει να ακολουθήσουμε τις ακόλουθες οδηγίες, εκτός από τη σωματική δραστηριότητα και τη διατροφή:

• αποφύγετε το άγχος,
• φροντίστε για έναν αρκετά μακρύ και καλό ύπνο,
• Χρησιμοποιήστε βότανα και μπαχαρικά που έχουν ευεργετική επίδραση στην ισορροπία ινσουλίνης-γλυκόζης στο σώμα (π.χ. τζίντζερ, κουρκούμη, λευκή μουριά, κάρυ, κανέλα).
• χρησιμοποιούν συμπληρώματα διατροφής που ρυθμίζουν τα επίπεδα σακχάρου και μειώνουν την αντίσταση στην ινσουλίνη (π.χ. η καινοτόμος φόρμουλα Redusugar).

Στον αγώνα για την ομαλοποίηση της έκκρισης ινσουλίνης είναι επίσης σημαντικό να αποφεύγονται τα διαβητογόνα φάρμακα.

Πηγαίνετε στην ανασκόπηση του παρασκευάσματος που ρυθμίζει τα επίπεδα σακχάρου και καταπολεμά την αντίσταση στην ινσουλίνη Redusugar

Πηγές:

• https://www.medicalnewstoday.com/articles/305567
• https://www.healthline.com/health/diabetes/insulin-resistance-symptoms
• https://www.healthline.com/nutrition/insulin-and-insulin-resistance